Αθηνά Κακούρη - Η τεχνική του αστυνομικού διηγήματος

                                       



Η Αθηνά Κακούρη είναι μια από τις σημαντικότερες μορφές της νέας ελληνικής λογοτεχνίας. Έχει αποκληθεί -δικαιότατα- «η Ελληνίδα Αγκάθα Κρίστι». Τα τελευταία χρόνια ασχολείται με τη μελέτη της Ιστορίας για τον 19ο και τον -αχάριστο και πικρό για την πατρίδα μας- 20ό αιώνα.

Η συνομιλία μαζί της είναι μια εμπειρία που έχει πρώτο βαθμό συγγένειας με την ανάγνωση των βιβλίων της. Μιλάει όπως γράφει: με άψογα ελληνικά, ευγενικά, χαριτωμένα, κομψά, με αυτοσαρκασμό και σύνεση.

Η συνέντευξη έγινε στην οικία της κ. Κακούρη στο κέντρο των Αθηνών από τον δημοσιογράφο Παναγιώτη Λιάκο, για την «κυριακάτικη δημοκρατία», όπου και έγινε η πρώτη δημοσίευση στις 9/2/2020.

 Για την τεχνική της συγγραφής αστυνομικών διηγημάτων αναφέρει:

«Με την συγγραφή με ώθησε να ασχοληθώ η έλλειψη προσαρμογής
στην πραγματικότητα. Κάποια στιγμή είπα ότι εγώ καταφέρνω να γράψω αστυνομικά.
Θα γράψω αστυνομικά και θα γίνω αμέσως πλούσια και διάσημη όπως η Άγκαθα Κρίστι. Ήμουνα και σε μεγάλη ηλικία, 30 ετών. Δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι στην Ελλάδα έχουμε ένα πολύ μικρό αναγνωστικό κοινό κι ότι εγώ έγραφα για μία αστική ζωή. Γιατί αυτήν γνώριζα και ο αστικός κόσμος τότε ήταν μικρός. Ο
Γιάννης Μαρής, που είναι πιο προικισμένος από μένα, έγραφε για έναν άλλο κόσμο, ευρύτερο, και επίσης έγραφε συνέχεια, ενώ εγώ περίμενα πότε θα μου έρθει μια ιδέα. Όλα αυτά οφείλονται στην έλλειψη πείρας.

Τελικά επειδή έτυχε να έχω και τον Γιώργο Σαββίδη, που διηύθυνε τότε τον Ταχυδρόμο και ήταν σπουδαίος δάσκαλος. Ήταν μια εξαιρετική μαθητεία. Αφενός έπρεπε να γράψεις κάτι πολύ σύντομο γιατί τα περιθώρια ήταν πολύ μικρά. Έπρεπε να το γράψεις αυτό ώστε να διαβάζεται, να είναι διασκεδαστικό (γιατί εγώ δεν ήθελα να τρομάξω κανέναν να τον διασκεδάσω ήθελα) και να είναι πλήρες. Αφετέρου έπρεπε να έχει λογική.

Νομίζω ότι αυτά τα πράγματα με βοήθησαν πολύ σε οτιδήποτε
κατά πιάστηκα αργότερα. Δηλαδή, και με το μυθιστόρημα και με την Ιστορία που καταπιάστηκα αργότερα. Αυτά  χρειάζονται σε όλους: και να ελέγχεις τον εαυτό σου να μην πλατειάζει και να υποτάσσεσαι
στην λογική και να λες δεν μπορώ να πω παλαβομάρες. Και φυσικά υπάρχει και το ιδεώδες του αστυνομικού διηγήματος που λέει ότι πρέπει να του έχεις δώσει του αναγνώστη τα στοιχεία ώστε να την βρει κι αυτός (σ.σ. τη λύση) αν θέλει».